De wereld is dol op hazelnoten - er is eigenlijk al geruime tijd een tekort aan. Het merendeel van de hazelnoten ter wereld wordt geteeld in Turkije of in Oregon, VS - dit zijn de standaard hazelnoten, voornamelijk gebruikt om te voldoen aan onze onverzadigbare eetlust voor Nutella. Echter zijn niet alle hazelnoten hetzelfde. Als je op zoek bent naar de beste hazelnoten ter wereld, moet je naar het vruchtbare achterland van Piemonte.
Het gebied dat ten zuidoosten van Turijn ligt tussen Cuneo, Asti en Alessandria, is al een waar paradijs voor fijnproevers - Barolo en Asti zijn beide beroemd om het voortbrengen van geweldige wijnen, Alba produceert enkele van de beste truffels ter wereld en ook kazen zoals Murazzano, Bra Duro en Robiola di Roccaverano worden allemaal gemaakt in deze heuvels. Voeg daar de Piemontese hazelnoten aan toe - bekend als Tonda Gentile delle Langhe of Nocciola del Piemonte IGP in Italië - aan de toch al lange lijst, en het is geen wonder dat dit gebied, dat zich uitstrekt van Langhe tot Montferrat, op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat.
De bodemgesteldheid die dit gebied perfect maakt voor het verbouwen van druiven is ook de reden waarom Piemonte de thuisbasis is van 's werelds beste hazelnoten. De inheemse hazelnootbomen van Piëmonte produceren bijzonder zoete, delicate hazelnoten, maar toen telers probeerden deze bomen in andere delen van de wereld te planten - met name in de VS - faalden ze. Uiteindelijk slaagden Amerikaanse telers met een stevigere Spaanse variant. Hoewel deze bomen de zwaardere omstandigheden overleefden, produceerden ze niet dezelfde kwaliteit hazelnoot. Op dit moment is Piemonte de enige plek op aarde waar deze bomen groeien, wat dit een unieke plek maakt op de wereld.
Het merendeel van 's werelds hazelnoten - in bulk geteeld - is iets groter en heeft vaak een licht houtachtige, tannineachtige bitterheid. In vergelijking daarmee zijn de Piemontese hazelnoten klein, intens zoet en nootachtig. Om de kwaliteit en reputatie van deze hazelnoten te beschermen, heeft het Piemontese Hazelnoot Consortium regels opgesteld waaraan telers moeten voldoen - boeren mogen bijvoorbeeld niet meer dan 500 hazelnootbomen per vierkante hectare hebben. Bomen worden geplant op vijf meter afstand van elkaar, en de hazelnoten moeten rijpen en vanzelf op de grond vallen zonder tussenkomst. Nadat de noten zijn geoogst, worden ze meestal in de zon gedroogd voordat ze in dunne lagen worden opgeslagen.
Piemontese hazelnoten worden op allerlei verschillende manieren gebruikt, maar ze zijn bijzonder geschikt voor zoete lekkernijen. Turijn is de bakermat van gianduia - de oorspronkelijke chocolade- en hazelnootpasta die we nu ook als Nutella kennen. Als je op de juiste plaatsen kijkt, vind je nog steeds het echte product, gemaakt met lokale hazelnoten. Gianduiotti zijn ook bekende zoetigheden - de tentvormige chocolaatjes gemaakt van hazelnoot en cacao.
Ook bestaat er iets als 'Baci di dama' - of 'Dameszoenen' - die bestaan uit twee hazelnootkoekjes met een vulling van donkere chocolade, en de heerlijk eenvoudige torta di nocciole, die gemalen hazelnoten als basis gebruikt voor een vochtige cake. En last but not least, mis gelato alla nocciola niet als je ooit Piemonte bezoekt - het lijkt misschien geen opwindende keuze naast een reeks meer exotische smaken, maar geweldig hazelnootijs is echt iets bijzonders.
